H μυστηριώδης μηχανή του κ.Michelin
Λειτουργεί μυστικά εδώ και τρία χρόνια. Χωράει σε μια νταλίκα. Είναι δύο φορές πιοπαραγωγική από ένα παραδοσιακό εργοστάσιο.
Το όνομά της είναι C3M και την τρέμουν όλοι οι κατασκευαστές ελαστικών του κόσμου, οι
οποίοι έχουν κηρύξει τον πόλεμο στη φίρμα του Clermont R_v_lations.
O KOΣMOΣ της βιομηχανίας ελαστικών είναι ένας σκληρός κόσμος. Aν και μοιάζει να είναι ένα
low profile ανταγωνιστικό πεδίο, στην πραγματικότητα ο πόλεμος μαίνεται εδώ και
δεκαετίες. H αιτία είναι πάντοτε η ίδια, οι αφορμές πάντοτε υπάρχουν και, όταν δεν
υπάρχουν, εφευρίσκονται.
Aυτό το διάστημα οι βιομηχανίες ελαστικών βρίσκονται για μία ακόμη φορά σε αναταραχή. Kαι
αυτή τη φορά ο «πόλεμος» δείχνει να είναι στ' αλήθεια σοβαρός. Aιτία; H Mισλέν και η
διαβολική της μηχανή παραγωγής C3M. Ένα σύστημα που καταφέρνει να παράγει στον ελάχιστο
χρόνο και με τρομερή οικονομία ό,τι παράγει ένα συμβατικό εργοστάσιο ελαστικών σε μια
μέρα. Oι δυνατότητες της C3M μοιάζουν απίστευτες, ωστόσο είναι πραγματικές. O
ανταγωνισμός έχει ήδη σημάνει συναγερμό.
Eπίσημα τις εχθροπραξίες ξεκίνησε η Goodyear, η τρίτη εταιρία στον κόσμο μετά την πρώτη
Michelin και τη δεύτερη, ιαπωνική Bridgestone.
Το βράδυ της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου στο στρατηγείο της Goodyear, στο ?κρον του Οχάιο, ο
πρόεδρος της αμερικανικής εταιρίας, Sam Gibara, προκάλεσε σοκ ανακοινώνοντας προς γενική
έκπληξη το σκοπό του, «να διπλασιάσει τον τζίρο μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια».
Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Με ποιον τρόπο; Ίσως αγοράζοντας τη Sumitomo, την άλλη
ιαπωνική εταιρία και πέμπτη στην παγκόσμια κατάταξη, αλλά κυρίως χάρη σε μια νέα μέθοδο
παραγωγής που έχει το όνομα Impact. «Σαφώς ανώτερο από κάθε άλλο σύστημα στον κόσμο και
ικανό να βελτιώσει την παραγωγή των εργοστασίων στο 135%, το Impact πρέπει επίσης να
βελτιώσει το επίπεδο ποιότητας. Μιλώντας καθαρά, πρέπει να πούμε ότι ο επόμενος αιώνας θα
είναι ο αιώνας της τεχνολογίας Goodyear. Οι αιώνιοι αντίπαλοί της μπορούν να ετοιμάζονται
να? φάνε χώμα!»
Πρωταρχικός στόχος της «θορυβώδους» ανακοίνωσης του προέδρου είναι η γαλλική Michelin,
παγκόσμιος επικεφαλής στα ελαστικά, και η μυστηριώδης της C3M.
H C3M θεωρείται και αυτή μηχανή «επαναστατική». ?ριστα κρυμμένη, σχεδόν ανύπαρκτη ?κανείς
δεν την έχει δει, εκτός από αυτούς που δουλεύουν μαζί της?, διαθέτει το πλεονέκτημα ότι
υπάρχει από το 1995. Επτά τέτοια συστήματα λειτουργούν ήδη σε εργοστάσια τα οποία
φυλάσσονται καλύτερα από την Tράπεζα της Γαλλίας: τρία στην ίδια τη Γαλλία ?το αρχαιότερο
βρίσκεται στο Saint Priest, στα ανατολικά προάστια της Λυών? ένα στην Ισπανία, ένα στη
Σουηδία και δύο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Με τις συνεχείς προσπάθειες αξιοποίησης του τεχνολογικού προτερήματος της C3M, η εταιρία
του Clermon Ferrand προκάλεσε αρχικά το ενδιαφέρον και στη συνέχεια την μήνιν του
ανταγωνισμού.
Η ανακοίνωση του περασμένου μήνα περί εγκατάστασης στο εργοστάσιο του Ρένο (Νεβάδα) μιας
ακόμη C3M σε αμερικανικό έδαφος αναμφίβολα έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει για την
Goodyear.
O πρόεδρός της αναγκάστηκε να ανακοινώσει τα σχέδιά του νωρίτερα από ό,τι είχε προβλέψει.
Kάτω από την πίεση και των ίδιων των μετόχων του βεβαίως.
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ? ΚΟΛΟΜΠΟ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ
Mήπως όμως όλα αυτά δεν είναι παρά μια τεράστια μπλόφα; Aν πρόκειται για πλύση εγκεφάλου
που κάνουν οι ανταγωνιστές στην αγορά, οι οποίοι παλεύουν με γυμνά μαχαίρια εδώ και
δεκαετίες; Oι υπηρεσίες πληροφοριών της Γαλλίας δε δείχνουν να συμμερίζονται αυτές τις
απόψεις. Αντίθετα, παίρνουν πάρα πολύ σοβαρά το σάλο και τις αποκαλύψεις, αντικείμενο των
οποίων είναι η Michelin εδώ και κάμποσο καιρό.
Με αυξανόμενη ανησυχία? επισημαίνονται οι ξένοι που αποβιβάζονται στη Γαλλία τον
τελευταίο καιρό και οι οποίοι είναι ύποπτοι ότι «ενδιαφέρονται» αρκετά για το τι
συμβαίνει στη Michelin. Bιομηχανική κατασκοπεία με άλλα λόγια.
«O κόσμος των ελαστικών, είναι όπως το Τέξας, ένας άσπλαχνος κόσμος», υπογραμμίζει με
χιούμορ ο Jean-Pierre Gosselin, 56 ετών, αρχισυντάκτης της επιθεώρησης «Το Ελαστικό» (Le
Pneumatique), η οποία απευθύνεται στους επαγγελματίες του χώρου.
Αυτός ο? επιθεωρητής Κολόμπο, ειδικός της «γόμας» κάθε είδους, ξέρει πολύ καλά τι λέει.
Ήταν ο πρώτος στον κόσμο ο οποίος απέδειξε την ύπαρξη του φαντάσματος που λέγεται C3M και
την περιέγραψε χοντρικά, χωρίς ποτέ να την έχει δει.
Τα άρθρα του έκαναν το γύρο του κόσμου...
Από την Ιαπωνία ως τη Νότια Καρολίνα, διαμέσου Κορέας, Βραζιλίας, Γερμανίας και Ιταλίας,
εδώ και δεκαετίες ο Jean-Pierre Gosselin δε σταμάτησε να παρακολουθεί όλα τα μέτωπα του
πολέμου των ελαστικών. Απέκτησε έτσι τη φήμη του «ενοχλητικού».
Οι μηχανικοί εκτιμούν το πάθος του για οτιδήποτε κινείται, καθώς επίσης και το εύρος των
τεχνικών του γνώσεων. Μια φορά ένας ιάπωνας κατασκευαστής τον κάλεσε ο ίδιος, ακριβώς για
να δει αν θα ήταν ικανός να διαπιστώσει μια από τις επινοήσεις του. Ύστερα από μερικούς
γύρους στην πίστα δοκιμών ο Jean-Pierre Gosselin διαπίστωσε την αξία της εφεύρεσης των
Ιαπώνων. Γιος μηχανικού, «τρελός» με τα αυτοκίνητα (συμμετείχε κάποτε σε αγώνες ως
οδηγός), o Rouletabille* των ελαστικών έχει γίνει μια παγκόσμια αδιαμφισβήτητη πηγή των
πληροφοριοδοτών.
Δείτε πώς με μια απλή κάρτα εισόδου-εξόδου ο Jean-Pierre Gosselin βρέθηκε, όπως λέει ο
ίδιος, επικεφαλής μιας ομάδας «κομάντο» που αναζητά τη C3M.
Στο τέλος του 1995, ύστερα από ένα χρόνο έρευνας, δημοσίευσε επιτέλους τα αποτελέσματα
της παγκόσμιας κατασκοπείας του: «Η επανάσταση C3M λειτουργεί. Χιλιάδες ελαστικά ΜΧΤ,
φτιαγμένα από την καινούρια αυτόματη μηχανή της Michelin, τρέχουν ήδη στους δρόμους μας.»
Και για να υπογραμμίσει τα παραπάνω και ως αποδείξεις δημοσίευσε φωτογραφίες καθώς και τα
σχήματα αυτής της γόμας.
Πρόσφατα ο Jean-Pierre Gosselin ξετρύπωσε στην Κορέα ελαστικά Michelin, αγορασμένα στις
Ηνωμένες Πολιτείες από Ιάπωνες, που είχαν τη σφραγίδα κατασκευής από τη C3M, την οποία
μόνο ένα εκπαιδευμένο μάτι μπορεί να διακρίνει.
Έβαλε διάφορα μελετητικά γραφεία να ανατέμνουν, να σαρώσουν, να αναλύσουν τα ελαστικά,
προτού βγάλει μια καινούρια ετυμηγορία, ακόμα πιο εντυπωσιακή από την προηγούμενη: Η C3M
όχι μόνο υπάρχει, αλλά οι μηχανικοί της Michelin την εξελίσσουν ασταμάτητα. Βρίσκονται
ήδη στην τρίτη γενιά του συστήματος.
ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΥΜΠΑΓΗΣ
Ο Γάλλος το αποδέχεται απερίφραστα: όλοι οι ανταγωνιστές της Michelin τον έχουν βοηθήσει,
γιατί η C3M τους ενοχλεί. Και δικαίως! Είναι αυτή που αυτοματοποιεί εξ ολοκλήρου την
παραγωγή και επιτρέπει την εξοικονόμηση τόσο υπαλλήλων όσο και πραγματικού χρόνου. Στην
είσοδο τροφοδοτείται κατευθείαν με ίνες και συρματόσχοινα «ντυμένα» με μίγματα γόμας.
Στην έξοδο βγάζει λάστιχα έτοιμα να φορεθούν στο αυτοκίνητο.
Τέρμα η προετοιμασία και οι αποθήκες υλικών!
Τέλος στα στάδια παραγωγής, κατασκευής σκελετών και απόθεσης διαφορετικών στρώσεων
καουτσούκ.
Κέρδος χρόνου: 85%.
Κέρδος παραγωγικότητας: 40% σε σχέση με το κλασικό εργοστάσιο της εταιρίας.
Κέρδος χώρου: 90%. Η μηχανή είναι τόσο συμπαγής που χωράει σε μια νταλίκα.
«Θα χωρούσε ακόμη και στην τραπεζαρία μου», καυχήθηκε μια μέρα ο Francois Michelin.
Στα χέρια 130 εργαζομένων, χωρισμένων σε τρία τμήματα, η C3M (εκτιμάται ότι κοστίζει γύρω
στα 250.000.000 φράγκα η μονάδα) είναι ικανή να παράγει 1 εκατομμύριο ελαστικά το χρόνο
και έχει περιθώρια για αρκετά περισσότερα.
Είναι κατανοητοί οι φόβοι του ανταγωνισμού μπροστά σε τέτοια τεχνολογική τόλμη.
Όλοι φοβούνται ότι θα επαναληφθεί η ίδια ιστορία που είχε συμβεί στη δεκαετία του '50 με
την εμφάνιση τότε (από τη Michelin) του ελαστικού radial.
Εκείνη την εποχή κανείς δεν κατάλαβε αμέσως τι σήμαινε για την εξέλιξη του αυτοκινήτου
αυτό το δύο φορές σκληρότερο ελαστικό.
Οι Αμερικανοί έβρισκαν την ίδια την ιδέα ανόητη, περιγελώντας μάλιστα τη Michelin ότι θα
έχανε τους πελάτες της με ακατανόητους νεωτερισμούς.
Ήταν όμως το radial αυτό που δέκα χρόνια αργότερα ανέβασε τη γαλλική εταιρία από τη
δέκατη έβδομη θέση παγκοσμίως στα πιο ψηλά βάθρα του πόντιουμ.
MIA ΑΓΟΡΑ 420 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ
H Michelin έμαθε, απ' ό,τι φαίνεται, καλά το μάθημα της συνεχούς εξέλιξης. H διευθύνουσα
οικογένεια καταβάλλει κάθε προσπάθεια να εξασφαλίσει πολλές τεχνολογικές πρωτοπορίες.
Περισσότερο από 5% των κερδών αφιερώνονται κάθε χρόνο στην έρευνα, σε αντίθεση με το κατά
μέσο όρο 2,4% που δίνουν οι βασικοί ανταγωνιστές.
Για τους ίδιους λόγους η κουλτούρα του να κρατά κανείς μυστικά έχει καταστεί πραγματικά
λατρεία για τους Γάλλους.
H Michelin είναι η μοναδική εταιρία η οποία επινοεί και κατασκευάζει η ίδια τις
παραγωγικές μηχανές που χρειάζεται.
Αποτέλεσμα αυτής της μυστικοπάθειας αλλά και της συνεχούς εξέλιξης: αν και οι βασικές
αρχές της C3M είναι τώρα γνωστές από όλους, ουδείς είναι σε θέση να πει πώς λειτουργεί
και ακόμα περισσότερο να την κατασκευάσει. «Η πραγματική επανάσταση των μηχανικών της
Michelin», ομολογούν οι Ιάπωνες, «έγκειται στην τεχνολογική ρήξη. Εξαφάνισαν τελείως το
παρελθόν, αγνοώντας όλες τις παραδοσιακές τεχνολογικές προσεγγίσεις.»
Χωρίς να παραιτείται κανείς από την αποκάλυψη του μυστικού, όλοι πλέον είναι στριμωγμένοι
προσπαθώντας τώρα να επινοήσουν τις δικές τους λύσεις.
Zήτημα ζωής ή θανάτου για όλους, καθώς η παγκόσμια αγορά ελαστικών εκτιμάται σε
περισσότερα από 420 δισεκατομμύρια φράγκα για 750.000.000 ελαστικά.
Η Michelin, η Bridgestone και η Goodyear, τα τρία μαστόδοντα, ελέγχουν το καθένα περίπου
το 20% της αγοράς.
Η εντυπωσιακή άφιξη του συστήματος Impact της Goodyear, για το οποίο στην πραγματικότητα
δε γνωρίζουμε πολλά πράγματα, είναι η τελευταία εκδήλωση αυτού του γενικευμένου πολέμου.
Το Μάρτιο 1997 η γερμανική Continental, η οποία κατέχει την τέταρτη θέση στον κόσμο
(περίπου 7% της αγοράς), άνοιξε λίγο τα πανιά στα μικρά εργοστάσιά της όπου λαμβάνει χώρα
η τελική επεξεργασία των ελαστικών, οι σκελετοί των οποίων έρχονται από τις μεγαλύτερες
μονάδες.
Η Bridgestone από την πλευρά της έθεσε σε λειτουργία μια γιγάντια, πλήρως
αυτοματοποιημένη μηχανή παραγωγής.
«Στα ίχνη της επανάστασης Bibendum, ανακαλύπτουμε ότι όλος ο κόσμος αντιμετωπίζει το ίδιο
πρόβλημα: μια αγορά όλο και πιο πολύ κατατμημένη και μεταβαλλόμενη», διαπιστώνει ένας
αναλυτής. Αρχικά το ελαστικό, ένα μαύρο και ακάθαρτο? τσόκαρο, αρκούσε για να κάνει τα
αυτοκίνητά μας να κινούνται. Ο ίδιος τύπος ελαστικού μπορούσε να εξοπλίσει οποιοδήποτε
αυτοκίνητο. Σήμερα δεν είναι το ίδιο.
ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
Τα προβλήματα της Mercedes A Class το απέδειξαν με θεαματικό τρόπο: τα υπερ-επεξεργασμένα
μοντέρνα ελαστικά αποτελούν πλέον αναπόσπαστο και καθοριστικό στοιχείο της ενεργητικής
ασφάλειας ενός αυτοκινήτου. Πρέπει να είναι τέλεια προσαρμοσμένα στα οχήματα τα οποία
εξοπλίζουν.
Για τους ίδιους τους κατασκευαστές αυτοκινήτων τα ελαστικά εξάλλου αποτελούν μια σχεδόν
θαυματουργή πηγή εξοικονόμησης ενέργειας.
Το μοντέλο Energy της Michelin εξοικονομεί μέχρι 8% καύσιμο.
Ένας οδηγός χρειάζεται δέκα χρόνια για να φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα.
Στο τέλος της αλυσίδας οι καταναλωτές ψάχνουν ελαστικά τα οποία να εξυπηρετούν τις
οδηγικές τους ανέσεις ή ελαστικά τα οποία να εξυπηρετούν τον τρόπο με τον οποίο
χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους. Σαφώς είναι πλέον επιρρεπείς και στις διάφορες μόδες,
αλλά στο τέλος αυτό που προσέχουν πάντα είναι οι τιμές.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν διαφόρων ειδών ζητήσεις. Όντας υπέρ των μεγάλων
μονάδων παραγωγής σειράς, τα παλιά εργοστάσια δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Για τους
εργοστασιάρχες τα κλειδιά των μετασχηματισμών βρίσκονται στη μεγαλύτερη ευλυγισία της
κατασκευής και στην καλύτερη προσέγγιση των αγορών. Δεν είναι τυχαίο ότι η Michelin, όπως
εξάλλου και η Goodyear, σκέφτονται να εγκαταστήσουν τις μελλοντικές τους μονάδες στη
Βραζιλία. Στην ίδια τη Michelin περηφανεύονται ότι τα παραπάνω τα είχαν αντιληφθεί δέκα
χρόνια πριν από τους άλλους.
ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
Ένα ερώτημα που προκύπτει είναι το για ποιο λόγο η Michelin καθυστερεί τόσο να
τοποθετήσει τη C3M στα παλιά της εργοστάσια. Μόνο οι νέες μονάδες διαθέτουν το σύστημα.
«Η C3M είναι ένα εργαλείο το οποίο διατίθεται σε αγορές καινούριες ή επείγουσες», απαντά
η επίσημη φωνή της εταιρίας.
Στο παρασκήνιο εντούτοις ο λόγος των διευθυνόντων ταλαντεύεται ανεπαίσθητα: «Πρέπει
καταρχήν να εξετάσουμε τις παλιές μας επενδύσεις, οι οποίες παραμένουν πολύ
προσοδοφόρες.»
Εξυπακούεται ότι η εγκατάσταση της C3M θα γίνει σιγά-σιγά. Aλλά υπάρχει και κάτι πιο
σημαντικό για τους Γάλλους: «H C3M είναι το καλύτερο όπλο για να πολεμήσουμε ενάντια στην
απειλή του εκπατρισμού. Αντίθετα απ' ό,τι πιστεύεται, το κόστος παραγωγής της, το οποίο
είναι πολύ ανταγωνιστικό, θα μας επιτρέψει να κρατήσουμε τους υπαλλήλους μας και τα
εργοστάσια μέσα στη χώρα.»
Τα συνδικάτα, ωστόσο, ανησυχούν όλο και πιο πολύ γι' αυτούς τους ίδιους λόγους.
Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 υπέμεναν «εννέα κοινωνικά πλάνα». Στην περιοχή
Clermont-Ferrand, λίκνο της Michelin, οι εργαζόμενοι από 30.000 μειώθηκαν στις 14.500.
«Η απειλή είναι υπαρκτή», εκτιμά ο Jean Barrat, εκλεγμένος συνδικαλιστής σε εργοστασιακή
επιτροπή. «Με κάθε τρόπο μάς έχουν παραμερίσει από αυτές τις μεταβολές.»
Πράγματι, τα συνδικάτα της Michelin δεν είχαν μέχρι τώρα πρόσβαση στα εργοστάσια όπου
ήταν εγκατεστημένη η C3M.
Aυτές οι μονάδες είναι διασκορπισμένες και λειτουργούν με νεαρό σε ηλικία προσωπικό, που
είναι αυστηρά μυημένο στο μυστικό και στρατολογημένο αποκλειστικά, εκτός του ήδη
υπάρχοντος προσωπικού.
Στο εσωτερικό της εταιρίας ό,τι γνωρίζει ο κόσμος για την περίφημη C3M είναι μια
βιντεοταινία που προβλήθηκε και η οποία έδειχνε τη μηχανή κάτω από ένα μουσαμά!_4T.
ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΜΥΣΤΙΚΑ
ΣTH MIΣΛEN, όπως και αλλού, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι καλές περίοδοι διαδέχονται τις
λιγότερο καλές, αλλά εκείνο που παραμένει σταθερό είναι η μυστικοπάθεια, η οποία αποτελεί
πλέον τμήμα της κουλτούρας της επιχείρησης.
«Η εταιρία είναι γεμάτη? λουκέτα», αφηγείται ο δημοσιογράφος Alain Jemain στο βιβλίο του
«Michelin, ένας αιώνας μυστικά», το οποίο εκδόθηκε το 1983 από τις εκδόσεις Calmann-Levy.
Tεχνικοί, προσωπικό, δημόσιοι λειτουργοί, πελάτες ή προμηθευτές, ουδείς μπορεί να μπει σε
αυτόν τον καλά φρουρούμενο θύλακα.
Ακόμη και ο στρατηγός Nτε Γκολ «βρήκε πόρτα».
Το σύστημα φτάνει στα όρια του παραλόγου.
Στη δεκαετία του '50 οι επικεφαλής προτίμησαν να καεί ένα εργαστήριο, παρά να επιτρέψουν
στους πυροσβέστες να μπουν μέσα.
Aν και οι καιροί αλλάζουν, εντούτοις στη Michelin πάντοτε θα υπάρχουν οι προγραφές για
όσους φλυαρούν έστω και στο ελάχιστο.
Οι υπηρεσίες είναι κωδικοποιημένες με γράμματα, το συνδυασμό των οποίων γνωρίζουν πολύ
λίγοι.
Η διεύθυνση αναρωτιέται μήπως η ανανέωση των κτιρίων θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία
για αντικατάσταση αυτών των ιερογλυφικών κωδίκων με κάτι λιγότερο γραφειοκρατικό, αλλά
πάντα κωδικοποιημένο.
Aυτές οι εμμονές μοιάζουν παρανοϊκές, αλλά πάντοτε βασίζονται στη λογική του Francois
Michelin: «Πέντε λεπτά είναι αρκετά για να κατανοήσει κανείς ένα σύστημα, να το
αντιγράψει... και οι υπάλληλοί μας καθίστανται άνεργοι, ενώ οι μηχανικοί μας θέλουν δέκα
χρόνια για να κατασκευάσουν μια καινούρια μηχανή.»
Μ' αυτόν τον τρόπο, όσον αφορά τη C3M, μόνο μια ντουζίνα ανθρώπων γνωρίζουν το project
στο σύνολό του. Οι εργαζόμενοι αγνοούν πάνω σε τι εργάζονται και είναι υποχρεωμένοι χωρίς
«δεύτερη κουβέντα» να υπογράψουν συμβόλαιο για την τήρηση του μυστικού.
Η μέθοδος είναι δοκιμασμένη και το προσωπικό την αποδέχεται. Διότι πώς αλλιώς το μυστικό
θα παραμένει μυστικό;
Oμολογουμένως ελάχιστες επιχειρήσεις παγκοσμίως έχουν να επιδείξουν τέτοια
αλληλεγγύη._4T.
Bibendum, ο βασιλιάς των ελαστικών
AΠO φρένα για τα ρομαντικά αμαξάκια περιπάτου και λάστιχα για τις άμαξες μέχρι τα
«καλτσάκια» του αμερικανικού διαστημόπλοιου. H περιπέτεια της Michelin είναι μια
καταπληκτική περίληψη του αιώνα που τελειώνει. Μέσα σε εκατό χρόνια η μικρή επιχείρηση
από την Auvergne* εξελίχθηκε σε ισχυρότατη πολυεθνική.
Η πρώτη στο είδος της: το ελαστικό. Σήμερα απασχολεί 119.800 άτομα στον κόσμο έχοντας
τζίρο 80 δισεκατομμύρια φράγκα και κέρδη περίπου 4 δισεκατομμύρια (εκτιμήσεις 1997).
Ο ήλιος δε δύει ποτέ στο εμπορικό της δίκτυο το οποίο εξαπλώνεται σε 170 χώρες και το
οποίο ελέγχει το 18% της παγκόσμιας αγοράς ελαστικών...
Τα 74 εργοστάσιά της, εκ των οποίων τα 24 είναι στη Γαλλία και τα 13 στις Ηνωμένες
Πολιτείες, κατανέμονται σε 17 χώρες.
Παράγουν καθημερινά 770.000 ελαστικά, 950.000 σαμπρέλες, 1.100 τόνους χάλυβα, 4.000.000
χιλιόμετρα καλώδια, 46.500 τροχούς και... 60.000 Οδηγούς και Χάρτες.
Η «ομάδα κρούσης» επιδεικνύει καταρχήν ένα αξεπέραστο τεχνολογικό επίπεδο· περίπου 4.000
ερευνητές σε τρία κέντρα: στη Γαλλία, στην Ιαπωνία και στις H.Π.A. Είναι αυτοί που
εφηύραν το λάστιχο radial, το «πράσινο» λάστιχο, το? χρωματιστό λάστιχο ή το εντελώς
καινούριο ελαστικό με κάθετη διαγράμμιση (PAV) το οποίο είναι σε θέση να διασχίσει
απόσταση 200 χιλιομέτρων με ταχύτητα 80 χλμ./ώρα ύστερα από κλατάρισμα.
Το πιο εντυπωσιακό απ' όλα είναι η φοβερή ικανότητα της εταιρίας να προσαρμόζεται στις
εξελίξεις. Η Michelin είναι αναμφίβολα η γαλλική φίρμα η οποία πέτυχε τα καλύτερα
αποτελέσματα στην αγορά των H.Π.A., ακόμη και όταν η εξαγορά της Goodrich το 1989 τη
φόρτωσε με βαρύ χρέος.
Παρά εκείνο το ρίσκο, τα πράγματα πήγαν καλά: κατά μέσο όρο ένα καινούριο εργοστάσιο κάθε
τρεις μήνες.
Μετά την Πολωνία, την Ουγγαρία και την Κίνα οι νέοι προορισμοί είναι οι Ινδίες, η Ασία
και η Ρωσία.
Μοναδικό μελανό σημείο είναι η αλματώδης πτώση του προσωπικού στο Clermont-Ferrand όπου
χτυπά ακόμη η καρδιά του ομίλου. Oι εργαζόμενοι μειώθηκαν στο μισό μέσα σε δέκα χρόνια.
Αυτό το θέμα το χειρίστηκε, μέσα στο πνεύμα της παράδοσης και πάντα αρκούντως
πατερναλιστικά, με μεγάλη επιδεξιότητα ο Francois Michelin και ο γιος του, ο οποίος
προορίζεται για διάδοχός του._4T.